Przeciętny człowiek spędza w toalecie około 80 procent swojego życia. To, co się tam wyprawia, zależy od człowieka. Mężczyźni np. traktują kible, jako odskocznię od rzeczywistości, swoistą ucieczkę do świątyni dumania. Ucieczkę przed kim można spytać? Ano przed kobietami, które tylko tam dają im święty spokój i nie zwracają głowy swoimi sprawami. Co kobiety robią w WC, tego nie wiem. W każdym razie toalety są potrzebne. Dlatego też dostały nawet swoje własne święto które obchodzone jest 19 listopada. Toalety jak wspomniałem, są ważne, ale równie ważne jest dbanie o nie. O to, żeby były zadbane i ciągle zdatne do użytku, zwłaszcza te publiczne, zwane niegdyś pieszczotliwie szaletami miejskimi. Nie ma lepszego przykładu w kinie, który by o tym opowiadał, niż dzieło Wima Wendersa z 2023 roku pod tytułem "Perfect Days". Jego akcja rozgrywa się w dalekiej Japonii, gdzie śledzimy losy pewnego czyściciela publicznych kibli. Jego życie jest spokojne i poukładane. Z tego, co możemy wywnioskować, obrał on tę drogę świadomie i jest z tego powodu szczęśliwy. Daje mu on spełnienie oraz zadowolenie. A wszystko to robi w rytm starych przebojów. Film jest tym z typu chwalących prostatę i proste życie. Skupia się na celebracji chwili oraz pochwale skromności i pokory. Uczy o tym, że warto docenić, to co się ma, zamiast gonić za nieokreślonymi marzeniami. Czyli o tym wszystkim, o czym nie mam pojęcia.
